Ga naar hoofdinhoud
8,9
Klanten vertellen
Bekijk beoordelingen

Gezag

Alle minderjarige kinderen staan onder gezag. Het gezag over een kind ligt vrijwel altijd bij de ouders. Dit betekent dat de ouders het kind opvoeden en verzorgen, wettelijke vertegenwoordiger van het kind zijn en het vermogen van het kind beheren. Na een echtscheiding is het uitgangspunt dat beide ouders het gezag behouden over hun kind en hun kind dus samen blijven opvoeden. Op grond daarvan zullen ouders belangrijke beslissen omtrent hun kinderen (bijvoorbeeld schoolkeuze) dan ook met elkaar moeten overleggen.

Omgang en co-ouderschap

Kinderen hebben volgens de wet recht op omgang met beide ouders. Dit betekent niet dat een kind ook altijd evenveel tijd bij de beide ouders zal doorbrengen. In veel gevallen is het hoofdverblijf van een kind na de echtscheiding bij één ouder. Er is dan een omgangsregeling met de andere ouder. Indien een kind (vrijwel) evenveel tijd bij beide ouders doorbrengt en beide ouders de zorg voor een kind dus in gelijke mate voor hun rekening nemen, dan wordt dit co-ouderschap genoemd. Aangezien co-ouderschap betekent dat een kind intensief door beide ouders wordt opgevoed is dit alleen mogelijk indien beide ouders hiermee instemmen. Co-ouderschap kan fiscale voordelen met zich meebrengen.

Een omgangsregeling die samen is overeengekomen, kan door het wijzigen van omstandigheden niet langer reëel zijn. In de praktijk zullen afspraken ten aanzien van de kinderen met enige regelmaat veranderen. In die gevallen kun je in onderling overleg een andere regeling overeenkomen. Het is dus essentieel dat er een vorm van communicatie tussen de ouders bestaat. De mening van kinderen van 12 jaar en ouder dient hierbij meegenomen te worden. Wij adviseren je de gewijzigde afspraken schriftelijk vast te leggen.

Onderhoudsplicht voor kinderen

Het Burgerlijk Wetboek bepaalt dat ouders, stiefouders en diegenen die gezag uitoefenen over een kind, verplicht zijn om de kosten van opvoeding en verzorging van dat kind voor hun rekening te nemen. De kosten van opvoeding en verzorging bestaan niet alleen uit de kosten van huisvesting en eten/drinken. Denk bijvoorbeeld ook aan de kosten voor kleding/schoenen, lidmaatschap van verenigingen en kosten voor school/studie. De hoogte van de kosten van een kind worden bepaald aan de hand van tabellen van het NIBUD. Hierbij is de leeftijd van het kind, het aantal kinderen in het huishouden en het inkomen van de ouders bepalend.

Hoe worden de kosten van een kind betaald?

Kinderalimentatie:
Indien een kind zijn hoofdverblijf na echtscheiding bij één van beide ouders krijgt, wordt doorgaans een bedrag aan kinderalimentatie afgesproken. Dit bedrag wordt door de andere ouder maandelijks betaald als bijdrage in de kosten van het kind. In het bedrag van kinderalimentatie zitten bijvoorbeeld de kosten van kleding, schoolgeld, sportclubs en medische behandelingen begrepen. Indien de ouder die de kinderalimentatie betaalt, alsnog uitgaven doet voor kleding etc. kunnen deze niet zonder meer worden gedeclareerd of in mindering worden gebracht op de alimentatie.

De kinderalimentatie geldt tot het 18e jaar. Vanaf 18 jaar is een kind meerderjarig. Dit betekent dat een kind niet langer onder gezag van de ouders staat. Er geldt echter volgens de wet nog wél een onderhoudsplicht voor ouders naar hun jongmeerderjarige kinderen van 18 tot 21 jaar. Ouders zijn in deze jaren verplicht te voorzien in de kosten van levensonderhoud en studie van hun kinderen. In de praktijk betekent dit in veel gevallen dat de kinderalimentatie doorloopt tot het 21e jaar van het kind.

Gezamenlijke rekening:
In het geval ouders ná echtscheiding kiezen voor een co-ouderschapregeling en dus in gelijke mate de zorg voor een kind voor hun rekening blijven nemen, wordt er veelal voor gekozen om een gezamenlijke bankrekening aan te houden ten behoeve van de kosten van het kind. Op deze rekening wordt dan door beide ouders gestort, rekeninghoudend met de hoogte van hun inkomens. De kosten die in redelijkheid voor opvoeding en verzorging van een kind worden gemaakt, kunnen dan van deze rekening worden betaald. Het aanhouden van een gezamenlijke rekening maakt het mogelijk dat beide ouders financiële zaken voor een kind kunnen regelen. Dis is vaak wenselijk bij een co-ouderschapregeling.

Ouderschapsplan

Afspraken vastleggen
Sinds de Wet Bevordering Voortgezet Ouderschap en Zorgvuldige Scheiding (1 maart 2009) zijn partners die uit elkaar gaan en samen minderjarige kinderen hebben, verplicht om een ouderschapsplan op te stellen. Het verplicht stellen van het ouderschapsplan moet ervoor zorgen dat ouders vroegtijdig met elkaar zullen nadenken over de wijze van opvoeding en verzorging van de kinderen na de scheiding. Door het maken van afspraken hierover moeten ouders zich gezamenlijk verantwoordelijk blijven voelen en kunnen conflicten in de toekomst worden vermeden. In het ouderschapsplan dienen tenminste afspraken over de volgende onderwerpen te worden gemaakt:

– Hoe worden de zorg- en opvoedingstaken verdeeld? Wat is de omgangsregeling?
– Hoe worden de kosten van de verzorging en opvoeding van de minderjarige kinderen betaald?
– Hoe informeren en raadplegen de ouders elkaar over belangrijke aangelegenheden met betrekking tot de kinderen?

Wijzigen van het ouderschapsplan
Als de situatie zich in de toekomst zodanig wijzigt dat het handhaven van de huidige alimentatie niet reëel is, kun je samen in onderling overleg een ander bedrag overeenkomen. Wij adviseren je dit schriftelijk met elkaar vast te leggen.

Kun je het samen niet eens worden, dan kun je door ons kantoor een alimentatieberekening laten uitvoeren en afspreken de uitkomst te volgen. Wens je dit niet, dan kan de rechter een nieuwe alimentatie vaststellen. Het vonnis van de rechter is dwingend. Voor een procedure bij de rechtbank ben je verplicht je te laten vertegenwoordigen door een advocaat.

Back To Top